Σε μια μεγάλη παραδοσιακή επιχείρηση, ο Διευθύνων Σύμβουλος, που ανέλαβε πρόσφατα τα καθήκοντά του, διαπίστωσε ότι, κατά τις συναντήσεις του με τους διευθυντές διάφορων τμημάτων, αυτοί προσέρχονταν μόνοι τους, απέφευγαν να συνοδεύονται από συνεργάτες τους και προτιμούσαν να τον βλέπουν κατ’ ιδίαν.
Ένα κακώς εννοούμενο power game, έκανε τους προϊστάμενους των τμημάτων να «κρύβουν» τους συνεργάτες τους που ήταν οι υπεύθυνοι του εκάστοτε έργου, προσπαθώντας αφενός να πιστωθούν αποκλειστικά την επιτυχία και αφετέρου να δημιουργήσουν την εντύπωση στην ιεραρχία του οργανισμού ότι αυτοί προσωπικά ήταν αναντικατάστατοι.
Το μεσαίας στάθμης προσωπικό, αγανακτούσε από αυτή τη συμπεριφορά των προϊσταμένων τους καθώς αφενός έβλεπε τη δουλειά τους να παρουσιάζεται σαν άλλων και αφετέρου να μην έχουν μερίδιο στην επιτυχία του έργου. Είχαν δε, επανειλημμένα πιέσει για την αλλαγή της απαράδεκτης αυτής εταιρικής συμπεριφοράς.
Ο Διευθύνων Σύμβουλος, παρότι νέος στη θέση του, σύντομα κατάλαβε τι συμβαίνει και έδωσε εντολή στη γραμματέα του, στο μέλλον να μη κλείνεται ραντεβού σε προϊστάμενο τμήματος που δεν συνοδεύεται από τον υπεύθυνο του εκάστοτε έργου.
Η εντολή αυτή έμεινε κρυφή και ανακοινώθηκε αποκλειστικά και μόνο στους προϊσταμένους των τμημάτων.
Ο Διευθυντής Προμηθειών, συγκέντρωσε τα μεσαία στελέχη του τμήματός του και τους ανακοίνωσε, ότι κατόπιν των δικών του πιέσεων, ο Διευθύνων, πείστηκε και αποφάσισε να συνοδεύονται οι Διευθυντές από τον εκάστοτε projectmanager. Επιτέλους – συνέχισε αυτάρεσκα – μια στρεβλή κατάσταση που επικρατούσε στην εταιρία, λαμβάνει πέρας.
Τα μεσαία στελέχη του τμήματος, έκρυψαν τα χαμόγελά τους, όχι πολύ πετυχημένα. Η απόφαση του Διευθύνοντα Συμβούλου είχε διαρρεύσει και όλοι κατάλαβαν, ότι ο προϊστάμενος τους είπε ψέματα βλέποντας ότι η τακτική που ακολουθούσε αυτός και οι ομόβαθμοί του, δεν θα γινόταν πια ανεκτή.
Όλοι μας, σε προσωπικό ή σε επαγγελματικό επίπεδο, έχουμε μπει στον πειρασμό, πολλές φορές, να ξεστομίσουμε ένα μικρό ή μεγαλύτερο «αθώο» ψέμα, προκειμένου να «βγούμε» από μια δύσκολη κατάσταση.
Το γεγονός είναι ότι στην πλειοψηφία των περιπτώσεων το «αθώο» αυτό ψέμα, μας βγάζει από τη δύσκολη θέση. Προσωρινά θα “γλυτώσουμε” και θα ανασάνουμε ανακουφισμένοι.
Υπάρχουν όμως περιπτώσεις, σαν αυτή της ιστορίας μας, όπου το ψέμα μας αποκαλύπτεται και η ζημιά μεγιστοποιείται. Ζημιά κυρίως στην αξιοπιστία μας, που πλήττεται βαριά.
Όταν βρεθείτε στην ανάγκη να ξεφύγετε από μια δύσκολη κατάσταση, σκεφτείτε το είδος της σχέσης με τον συνομιλητή σας. Αν η σχέση σας είναι μακροχρόνια, μόνιμη και στενή, αποφύγετε να ξεστομίσετε το «μικρό, αθώο» ψέμα που προσωρινά μόνο μπορεί να σας εξυπηρετήσει.
Αντί αυτού εξετάστε το ενδεχόμενο να μη πείτε όλη την αλήθεια, αλλά να πείτε το μέρος της αλήθειας που σας συμφέρει.
Φανείτε δημιουργικοί και αποφύγετε τα “μικρά, αθώα ψέματα” που είναι μια συνταγή σίγουρης αποτυχίας.